SAMOOGRANICZAJĄCE 

wzorce myślenia

 

 

Samoograniczające wzorce myślenia są irracjonalnymi przekonaniami, wartościami i nieosiągalnymi celami, które sami sobie stawiamy, a które prowadzą nas do nieefektywnych działań i trudnych uczuć.

 

Wyolbrzymione cele, jakie wielokrotnie obieramy, „prowadzą ludzi do utrzymania nierealistycznych oczekiwań, że MUSZĄ zawsze odnieść sukces, że zawsze POWINNI zdobyć uznanie ze strony innych, że POWINNI zawsze być traktowani sprawiedliwie oraz że ich doświadczenia POWINNY zawsze być przyjemne” ( Zimbardo, „Psychologia”, tom 3, s. 206).

W praktyce sprowadza się do tego, co sam przed sobą uznajesz za przymus i konieczność. Jak często w życiu codziennym mówisz sobie, że „powinieneś … (np. być najlepszy)”, „musisz… ( np. osiągnąć sukces)”, „masz… (np. być szczęśliwy), i jak siebie oceniasz, za osiągnięcie lub nie, tego skrajnie nierealistycznego zadania.

 

Zapraszam Cię do kwestionowania swoich monologów wewnętrznych, do niedopuszczenia, aby zaczęły kontrolować Twoje działania i aby nie próbowały powstrzymać Cię przed wyborem takiego życia, jakiego być CHCIAŁ…

 

Dobrze by było gdybyś te mniej trafne idee zastąpił bardziej realnymi, a co za tym idzie, abyś nie uważał ciągle, że „powinieneś to lub tamto”..